Hola y Adios Peru
Hola amigos!
Hier een update over het leven van Annika en Annejes op reis. Op het moment zitten we in de bus naar Bolivia, dat betekent dat het avontuur in Peru er alweer op zit. We zijn hier in totaal twee weken geweest en ik zal jullie even meenemen in de dingen die we gezien en gedaan hebben.
Ik zal even bij het begin beginnen. Op het vliegveld van Aruba heb ik het laatste verhaal online gezet. De weg naar het vliegveld, het inchecken en de paspoortcontrole ging allemaal zo voorspoedig dat we door alle rust die we hadden bijna het vliegtuig hadden gemist. De stewardess kwam ons zoeken om ons vriendelijk te verzoeken nu (half rennend) naar het vliegtuig te komen en in te stappen. Met rode hoofdjes zijn we achter haar aangelopen en snel in de stoel gesprongen. De reis baar Bogotá ging goed en eenmaal daar dachten we zo ook het volgende vliegtuig in te stappen. Niets was minder waar want we liepen een vertraging van 8uur op. We kregen vouchers voor een hotel en zijn van rij in rij gestapt om vervolgens een paar uurtjes te kunnen slapen om daarna weer naar het vliegveld te gaan. Maar hè, wel weer een extra stempel voor in het paspoort!
Aangekomen in Lima hebben we de taxi gepakt naar het eerste hostel. We moeten zeggen dat dit toch wel even wennen was zo na 3 plus maanden alles met zijn tweeën te delen en nu heel veel mensen op één plek te zien. We hebben onze spullen neergezet en zijn gaan wandelen door Miraflores richting Barranco. We hebben de locale busjes gepakt voor 1 soles en zijn van hot naar her gebracht. Of er enige logica in zit? Denk het niet, maar het werkt en we hebben zo heel veel van de stad kunnen zien. Dag twee zijn we naar het historische deel van de stad gegaan waar we naar de Monastery of San Francisco zijn geweest. Ik vond dit echt ontzettend indrukwekkend. Echt een prachtig gebouw met veel geschiedenis, mysteries en ik vond het ook wel een beetje magisch. Hierna zijn we terug gegaan naar Barranco om daar te gaan eten. We hebben Peruaanse gerechten gegeten die heel goed in de smaak vielen en zijn daarna weer terug naar het hostel gegaan om te gaan slapen.
Van Lima zijn we doorgegaan naar Ica, Huacachina. 6uur in de bus gezeten om daarna aan te komen in een heel mooi en gezellig hostel. We kwamen rond 14.30 uur aan en konden nog mee met een trip naar Huacachina, de woestijn/ zandduinen om 15.30. Wij dat natuurlijk gelijk geregeld. Zo zaten we binnen no time in de buggy en hebben we een paar uurtjes in een kleine privé achtbaan gezeten. Dit was echt ontzettend leuk!! Ook zijn we (liggend) met de snowboards van bovenop de duin naar beneden gegleden. Ontzettend tof!! In de avond hebben we bij het kampvuur gezeten en gekletst met de andere backpackers. De volgende dag zijn we naar Ica de stad geweest en hadden we na 10 minuten de Plaza de Armas wel gezien. Zo zijn we naar het museum van Ica geweest waar we wat mee hebben gekregen van de cultuur van in Inca’s. Hierna een tuktuk aangehouden om ons terug te rijden naar het hostel waar we, tot we de nachtbus zouden pakken, in onze bikini hebben gelegen met cocktails in de hand. Een beetje aangeschoten van de cocktails, zon en gezelligheid zijn we van Ica naar Arequipa gegaan.
In Arequipa kwamen we vroeg aan in het hostel. Hier mochten we gelijk gebruik maken van het ontbijt wat inbegrepen was. Het hostel had een dakterras waar de zon vol op scheen en jullie kunnen vast raden waar wij dan ook ons ontbijten hebben genuttigd. Rond 11 uur zijn we met nog een ander meisje, Claudia, gaan raften over de rivier van Arequipa. Wauw. Dit was echt heel erg gaaf en mooi!! We zijn nog nooit wezen raften met zo’n bijzonder mooi uitzicht. De rivier was leuk wild en heel erg koud! Even andere temperaturen dan in Suriname en Aruba. Gelukkig scheen de zon veel wat t wel lekker maakte. Na het raften zijn we nog naar de Santa Catalina Monastery geweest wat ook echt weer erg mooi en indrukwekkend was.
De volgende dag ging de wekker heel vroeg en werden we opgehaald om naar de Colca Canyon te gaan. Eerst een paar uur in de bus, prachtige uitzichtpunten, ontbijt, om vervolgens de canyon in te hiken. Dit was echt heel erg gaaf en mooi. Ik had jammer genoeg heel erg last van de hoogte. Misselijkheid, duizelig, trillende spieren, hoofdpijn. Ondanks dat toch wel erge kunnen genieten van al het moois. Daarnaast hadden we een hele lieve gids die mijn tas wilde dragen en natuurlijk was daar ook Annika, mijn persoonlijke gids, die ervoor zorgt dat ondanks dat ik niet wil toch wat eet en als ik te eigenwijs ben om mijn tas zelf te dragen zij gewoon met twee tassen de berg opklimt. Helemaal beneden in de oasis (na 18km) hebben we gegeten en zijn we gelijk in bed gesprongen om te slapen. De wekker ging om 04.00 en een half uurtje later waren we alweer aan de wandel. Deze keer 6km omhoog. Ik vond het wel weer een beetje spannend wat betreft hoogte, maar omhoog ging stukken beter dan naar beneden. Ik had er wat meer moeite mee dan Annika en Claudia maar we hebben het allemaal op ons eigen tempo gedaan. Eenmaal boven waren we allemaal heel blij dat we er waren. Na het ontbijt (boven) hebben we nog een Japanse busrit gehad. Rijden, stoppen, foto en weer rijden, stoppen, foto etc. Daarnaast zijn we ook bij een hotsprings geweest wat echt FANTASTISCH was na die hele klim. Eenmaal bij het hostel waren we kapot en vies. We hadden al helemaal bedacht om heerlijk te gaan douchen en daarna ergens wat te gaan eten. Bij aankomst in het hostel werd ons medegedeeld dat het water in de hele stad eruit lag. Jullie hadden onze hoofden moeten zien. Nu kunnen we erom lachen, maar geloof me, zo was het het eerste half uur. Zo hebben we ons maar een beetje gewassen met een fles water en wat billendoekjes en zijn we naar een restaurant gegaan. Zelfs in ons beste Spaans komen er soms niet uit. Dat bleek voornamelijk hier. Het ene naar het andere wat we niet besteld hadden kwam op tafel en hetgeen wat we wel besteld hadden kwam niet op tafel. Zo zat ik op een gegeven moment met 4 drankjes aan tafel, wat ze wel niet gedacht moeten hebben. Maar wat hadden we een lol.
Op ons laatste dagje in Arequipa zijn we opzoek gegaan naar een winkelcentrum om nog maar wat warme kleding aan te schaffen. We zijn eerst een paar kilometer de verkeerde kant van de stad opgelopen maar zijn daardoor wel op een leuk plekje terecht gekomen waar we wat hebben geluncht. Daarna voor alle zekerheid maar een taxi gepakt naar de mall. Zo hebben we twee warme truien kunnen scoren, helemaal gelukkig. Rond 17uur zijn we nog even naar het museum geweest van Juanita de mummy. We hebben nog nooit zo gehaast een museum bezocht, maar het was het zeker waard. Juanita is gevonden op een volkaan waar ze geofferd is voor de Goden. Na het museum snel wat gegeten om snel de tassen op te halen, in de taxi te springen en de bus naar Cusco te pakken.
Als je de nachtbus pakt kom je vaak vroeg aan in de volgende stad. Zo nu ook weer in Cusco. We hebben de backpacks bij het hostel gezet en zijn weer in de locale bus gestapt onderweg naar Salinas de Maras en Moray. We konden met de bus komen tot Maras en zijn daarna heel toeristico met een busje van het ene plaatsje naar het andere plaatjes gebracht. We kwamen een stel tegen waarvan de jongen uit Spanje kwam wat voor ons heel handig was omdat we niets snapte van de man die ons wilde rondrijden en hij veel te veel vroeg en wij in ons beste Spaans niet konden afdingen. Met zijn vieren zijn we zo voor een goede prijs rondgereden. Wat was het prachtig! Die natuur hier, die historie en cultuur van de Inca’s. Het blijft bijzonder en magisch. Na Moray ook bedacht om naar Ollayantambo te gaan omdat we hier toch ook een ticket voor moesten kopen. Hier kwamen we erachter dat de dag toch wel lang zat was zo en hebben we niet alle delen van de ruïnes gezien. We hebben aan het plein gezeten, een biertje en broodje besteld en genoten van de zon. Hierna de bus weer terug, wat ons wel tegenviel omdat we nog zo’n 2 uur onderweg waren.
De tweede dag in Cusco hebben we niets gedaan. Maar ook echt niets. Heel saai maar ergens was het ook even nodig. Het enige wat we moesten doen was een ticket voor de Machu Picchu regelen. Die hadden we ‘s avonds rond een uurtje of 20.00 dan in de hand. Zaterdag 7 juli van de ene bus in de andere gestapt om uit te komen bij Hydro Electrica waar we twee/ twee en een half uur langs het spoor hebben gewandeld om uit te komen in Aguas Calientes. Hier hebben we een nacht geslapen in een hostel. De volgende dag ding de wekker om 03.30 om naar de poort van de Machu Picchu te lopen. Het hostel wist dat we zo vroeg zouden vertrekken en hadden heel lief een ontbijt to go voor ons achtergelaten. Om 05.00 uur gaat de poort beneden open en kan je aan de 1800 treden beginnen om vervolgens bij de ingang van de Machu Picchu te komen. Binnen een klein uurtje waren we boven. Wij hadden tickets gekocht om ook nog de Machu Picchu te zien vanaf de Montana MachuPicchu. Deze hebben we dus ook nog helemaal omhoog geklommen. Heel van harte ging het niet, het heeft ons letterlijk bloed zweet en tranen gekost, maar we zijn er gekomen! Naar beneden was dan weer een eitje en voor we het wisten liepen we beneden weer rond. Na heel wat wauws, oohs, en foto’s zijn we weer helemaal naar beneden gelopen en langs het spoor terug naar Hydro Electrica. Hier op de bus gestapt terug naar Cusco.
We hadden al afgesprongen om de volgende dag de Rainbow Mountain te gaan doen samen met Claudia. Ik zat mezelf zo tegen en mijn benen wilde echt niet meer waardoor ik besloten heb dit voor nu te laten en een keer terug naar Peru te komen. Annika heeft dit wel nog gedaan. We kwamen rond 22.30 terug van de Machu Picchu en de wekker van Annika ging weer rond 04.00 om weer op pad te gaan. Over de Rainbow Mountain kan ik niet veel vertellen omdat ik er dus zelf niet geweest ben, maar de foto’s die ze gemaakt hebben zijn oh zo mooi!! Wauw!
Terwijl Annika en Claudia lichamelijk actief bezig zijn geweest heb ik mijn hersenen een beetje laten werken. Ik heb twee musea bezocht en heb me verplaatst van tearoom naar lunchroom. Heerlijk dagje zo ook. In de avond nieuwe spelletjes geleerd van andere backpackers en beerpong gespeeld (dit moeten we toch wat meer oefenen).
De laatste dag in Cusco heel rustig doorgebracht en niet echt iets gedaan. Beetje rondgewandeld en nog wat laatste uitzichtpunten meegepakt over de stad. We zouden met zijn drieën (Annika, Claudia en ik) in de bus stappen naar Copacabana, Bolivia. Claudia werd 3 uur voordat we de bus in zouden stappen ziek, denken dat ze iets verkeerds heeft gegeten. Zij is nu nog in Cusco en komt naar Bolivia zodra ze zich beter voelt.
De twee weken in Peru zijn omgevlogen. We hebben ontzettend veel mooie dingen gezien en gedaan, leuke mensen ontmoet en veel lol gehad. Nu bijna in Bolivia, we gaan het volgende land ontdekken!
Heel veel liefde vanuit Peru/ bijna Bolivia.
Ps. Nogmaals :) Voor degene die het leuk vinden, Annika en ik zijn beide te volgen op Polarsteps (https://www.polarsteps.com/AnnejesVonk/582407-suriname). Hier posten we wat geregelder een update met foto’s en een stukje tekst. Het leuke is dat je hier precies kan zien waar op de wereld we zitten en wat we dus waar meemaken. Geen must, alleen als je het leuk vindt! X
Hier een update over het leven van Annika en Annejes op reis. Op het moment zitten we in de bus naar Bolivia, dat betekent dat het avontuur in Peru er alweer op zit. We zijn hier in totaal twee weken geweest en ik zal jullie even meenemen in de dingen die we gezien en gedaan hebben.
Ik zal even bij het begin beginnen. Op het vliegveld van Aruba heb ik het laatste verhaal online gezet. De weg naar het vliegveld, het inchecken en de paspoortcontrole ging allemaal zo voorspoedig dat we door alle rust die we hadden bijna het vliegtuig hadden gemist. De stewardess kwam ons zoeken om ons vriendelijk te verzoeken nu (half rennend) naar het vliegtuig te komen en in te stappen. Met rode hoofdjes zijn we achter haar aangelopen en snel in de stoel gesprongen. De reis baar Bogotá ging goed en eenmaal daar dachten we zo ook het volgende vliegtuig in te stappen. Niets was minder waar want we liepen een vertraging van 8uur op. We kregen vouchers voor een hotel en zijn van rij in rij gestapt om vervolgens een paar uurtjes te kunnen slapen om daarna weer naar het vliegveld te gaan. Maar hè, wel weer een extra stempel voor in het paspoort!
Aangekomen in Lima hebben we de taxi gepakt naar het eerste hostel. We moeten zeggen dat dit toch wel even wennen was zo na 3 plus maanden alles met zijn tweeën te delen en nu heel veel mensen op één plek te zien. We hebben onze spullen neergezet en zijn gaan wandelen door Miraflores richting Barranco. We hebben de locale busjes gepakt voor 1 soles en zijn van hot naar her gebracht. Of er enige logica in zit? Denk het niet, maar het werkt en we hebben zo heel veel van de stad kunnen zien. Dag twee zijn we naar het historische deel van de stad gegaan waar we naar de Monastery of San Francisco zijn geweest. Ik vond dit echt ontzettend indrukwekkend. Echt een prachtig gebouw met veel geschiedenis, mysteries en ik vond het ook wel een beetje magisch. Hierna zijn we terug gegaan naar Barranco om daar te gaan eten. We hebben Peruaanse gerechten gegeten die heel goed in de smaak vielen en zijn daarna weer terug naar het hostel gegaan om te gaan slapen.
Van Lima zijn we doorgegaan naar Ica, Huacachina. 6uur in de bus gezeten om daarna aan te komen in een heel mooi en gezellig hostel. We kwamen rond 14.30 uur aan en konden nog mee met een trip naar Huacachina, de woestijn/ zandduinen om 15.30. Wij dat natuurlijk gelijk geregeld. Zo zaten we binnen no time in de buggy en hebben we een paar uurtjes in een kleine privé achtbaan gezeten. Dit was echt ontzettend leuk!! Ook zijn we (liggend) met de snowboards van bovenop de duin naar beneden gegleden. Ontzettend tof!! In de avond hebben we bij het kampvuur gezeten en gekletst met de andere backpackers. De volgende dag zijn we naar Ica de stad geweest en hadden we na 10 minuten de Plaza de Armas wel gezien. Zo zijn we naar het museum van Ica geweest waar we wat mee hebben gekregen van de cultuur van in Inca’s. Hierna een tuktuk aangehouden om ons terug te rijden naar het hostel waar we, tot we de nachtbus zouden pakken, in onze bikini hebben gelegen met cocktails in de hand. Een beetje aangeschoten van de cocktails, zon en gezelligheid zijn we van Ica naar Arequipa gegaan.
In Arequipa kwamen we vroeg aan in het hostel. Hier mochten we gelijk gebruik maken van het ontbijt wat inbegrepen was. Het hostel had een dakterras waar de zon vol op scheen en jullie kunnen vast raden waar wij dan ook ons ontbijten hebben genuttigd. Rond 11 uur zijn we met nog een ander meisje, Claudia, gaan raften over de rivier van Arequipa. Wauw. Dit was echt heel erg gaaf en mooi!! We zijn nog nooit wezen raften met zo’n bijzonder mooi uitzicht. De rivier was leuk wild en heel erg koud! Even andere temperaturen dan in Suriname en Aruba. Gelukkig scheen de zon veel wat t wel lekker maakte. Na het raften zijn we nog naar de Santa Catalina Monastery geweest wat ook echt weer erg mooi en indrukwekkend was.
De volgende dag ging de wekker heel vroeg en werden we opgehaald om naar de Colca Canyon te gaan. Eerst een paar uur in de bus, prachtige uitzichtpunten, ontbijt, om vervolgens de canyon in te hiken. Dit was echt heel erg gaaf en mooi. Ik had jammer genoeg heel erg last van de hoogte. Misselijkheid, duizelig, trillende spieren, hoofdpijn. Ondanks dat toch wel erge kunnen genieten van al het moois. Daarnaast hadden we een hele lieve gids die mijn tas wilde dragen en natuurlijk was daar ook Annika, mijn persoonlijke gids, die ervoor zorgt dat ondanks dat ik niet wil toch wat eet en als ik te eigenwijs ben om mijn tas zelf te dragen zij gewoon met twee tassen de berg opklimt. Helemaal beneden in de oasis (na 18km) hebben we gegeten en zijn we gelijk in bed gesprongen om te slapen. De wekker ging om 04.00 en een half uurtje later waren we alweer aan de wandel. Deze keer 6km omhoog. Ik vond het wel weer een beetje spannend wat betreft hoogte, maar omhoog ging stukken beter dan naar beneden. Ik had er wat meer moeite mee dan Annika en Claudia maar we hebben het allemaal op ons eigen tempo gedaan. Eenmaal boven waren we allemaal heel blij dat we er waren. Na het ontbijt (boven) hebben we nog een Japanse busrit gehad. Rijden, stoppen, foto en weer rijden, stoppen, foto etc. Daarnaast zijn we ook bij een hotsprings geweest wat echt FANTASTISCH was na die hele klim. Eenmaal bij het hostel waren we kapot en vies. We hadden al helemaal bedacht om heerlijk te gaan douchen en daarna ergens wat te gaan eten. Bij aankomst in het hostel werd ons medegedeeld dat het water in de hele stad eruit lag. Jullie hadden onze hoofden moeten zien. Nu kunnen we erom lachen, maar geloof me, zo was het het eerste half uur. Zo hebben we ons maar een beetje gewassen met een fles water en wat billendoekjes en zijn we naar een restaurant gegaan. Zelfs in ons beste Spaans komen er soms niet uit. Dat bleek voornamelijk hier. Het ene naar het andere wat we niet besteld hadden kwam op tafel en hetgeen wat we wel besteld hadden kwam niet op tafel. Zo zat ik op een gegeven moment met 4 drankjes aan tafel, wat ze wel niet gedacht moeten hebben. Maar wat hadden we een lol.
Op ons laatste dagje in Arequipa zijn we opzoek gegaan naar een winkelcentrum om nog maar wat warme kleding aan te schaffen. We zijn eerst een paar kilometer de verkeerde kant van de stad opgelopen maar zijn daardoor wel op een leuk plekje terecht gekomen waar we wat hebben geluncht. Daarna voor alle zekerheid maar een taxi gepakt naar de mall. Zo hebben we twee warme truien kunnen scoren, helemaal gelukkig. Rond 17uur zijn we nog even naar het museum geweest van Juanita de mummy. We hebben nog nooit zo gehaast een museum bezocht, maar het was het zeker waard. Juanita is gevonden op een volkaan waar ze geofferd is voor de Goden. Na het museum snel wat gegeten om snel de tassen op te halen, in de taxi te springen en de bus naar Cusco te pakken.
Als je de nachtbus pakt kom je vaak vroeg aan in de volgende stad. Zo nu ook weer in Cusco. We hebben de backpacks bij het hostel gezet en zijn weer in de locale bus gestapt onderweg naar Salinas de Maras en Moray. We konden met de bus komen tot Maras en zijn daarna heel toeristico met een busje van het ene plaatsje naar het andere plaatjes gebracht. We kwamen een stel tegen waarvan de jongen uit Spanje kwam wat voor ons heel handig was omdat we niets snapte van de man die ons wilde rondrijden en hij veel te veel vroeg en wij in ons beste Spaans niet konden afdingen. Met zijn vieren zijn we zo voor een goede prijs rondgereden. Wat was het prachtig! Die natuur hier, die historie en cultuur van de Inca’s. Het blijft bijzonder en magisch. Na Moray ook bedacht om naar Ollayantambo te gaan omdat we hier toch ook een ticket voor moesten kopen. Hier kwamen we erachter dat de dag toch wel lang zat was zo en hebben we niet alle delen van de ruïnes gezien. We hebben aan het plein gezeten, een biertje en broodje besteld en genoten van de zon. Hierna de bus weer terug, wat ons wel tegenviel omdat we nog zo’n 2 uur onderweg waren.
De tweede dag in Cusco hebben we niets gedaan. Maar ook echt niets. Heel saai maar ergens was het ook even nodig. Het enige wat we moesten doen was een ticket voor de Machu Picchu regelen. Die hadden we ‘s avonds rond een uurtje of 20.00 dan in de hand. Zaterdag 7 juli van de ene bus in de andere gestapt om uit te komen bij Hydro Electrica waar we twee/ twee en een half uur langs het spoor hebben gewandeld om uit te komen in Aguas Calientes. Hier hebben we een nacht geslapen in een hostel. De volgende dag ding de wekker om 03.30 om naar de poort van de Machu Picchu te lopen. Het hostel wist dat we zo vroeg zouden vertrekken en hadden heel lief een ontbijt to go voor ons achtergelaten. Om 05.00 uur gaat de poort beneden open en kan je aan de 1800 treden beginnen om vervolgens bij de ingang van de Machu Picchu te komen. Binnen een klein uurtje waren we boven. Wij hadden tickets gekocht om ook nog de Machu Picchu te zien vanaf de Montana MachuPicchu. Deze hebben we dus ook nog helemaal omhoog geklommen. Heel van harte ging het niet, het heeft ons letterlijk bloed zweet en tranen gekost, maar we zijn er gekomen! Naar beneden was dan weer een eitje en voor we het wisten liepen we beneden weer rond. Na heel wat wauws, oohs, en foto’s zijn we weer helemaal naar beneden gelopen en langs het spoor terug naar Hydro Electrica. Hier op de bus gestapt terug naar Cusco.
We hadden al afgesprongen om de volgende dag de Rainbow Mountain te gaan doen samen met Claudia. Ik zat mezelf zo tegen en mijn benen wilde echt niet meer waardoor ik besloten heb dit voor nu te laten en een keer terug naar Peru te komen. Annika heeft dit wel nog gedaan. We kwamen rond 22.30 terug van de Machu Picchu en de wekker van Annika ging weer rond 04.00 om weer op pad te gaan. Over de Rainbow Mountain kan ik niet veel vertellen omdat ik er dus zelf niet geweest ben, maar de foto’s die ze gemaakt hebben zijn oh zo mooi!! Wauw!
Terwijl Annika en Claudia lichamelijk actief bezig zijn geweest heb ik mijn hersenen een beetje laten werken. Ik heb twee musea bezocht en heb me verplaatst van tearoom naar lunchroom. Heerlijk dagje zo ook. In de avond nieuwe spelletjes geleerd van andere backpackers en beerpong gespeeld (dit moeten we toch wat meer oefenen).
De laatste dag in Cusco heel rustig doorgebracht en niet echt iets gedaan. Beetje rondgewandeld en nog wat laatste uitzichtpunten meegepakt over de stad. We zouden met zijn drieën (Annika, Claudia en ik) in de bus stappen naar Copacabana, Bolivia. Claudia werd 3 uur voordat we de bus in zouden stappen ziek, denken dat ze iets verkeerds heeft gegeten. Zij is nu nog in Cusco en komt naar Bolivia zodra ze zich beter voelt.
De twee weken in Peru zijn omgevlogen. We hebben ontzettend veel mooie dingen gezien en gedaan, leuke mensen ontmoet en veel lol gehad. Nu bijna in Bolivia, we gaan het volgende land ontdekken!
Heel veel liefde vanuit Peru/ bijna Bolivia.
Ps. Nogmaals :) Voor degene die het leuk vinden, Annika en ik zijn beide te volgen op Polarsteps (https://www.polarsteps.com/AnnejesVonk/582407-suriname). Hier posten we wat geregelder een update met foto’s en een stukje tekst. Het leuke is dat je hier precies kan zien waar op de wereld we zitten en wat we dus waar meemaken. Geen must, alleen als je het leuk vindt! X
Veel moois gezien zo te horen! Als echte globetrotters heerlijk alles trotseren, you go girls!! 😉 Geniet van al het moois en de leuke dingen die nog gaan komen 😘