De laatste avonturen...

12 augustus 2018 - Nederland, Nederland

Lieve allemaal,

Het moment is daar. Momenteel zit ik in het vliegtuig, terug naar huis! Dit is dan ook het laatste verhaal, de laatste avonturen van deze reis. 

30 juli ben ik van La Serena naar Valparaiso gereisd. In het hostel leerde ik een andere Nederlander kennen en die ging toevallig ook op dat moment naar Valparaiso. Op het busstation kwamen we elkaar weer tegen en bleken we in dezelfde bus te zitten én naast elkaar. Gek toeval, maar wel gezellig om weer even met een Nederlander te kletsen. We kwamen rond 5.30uur aan in Valparaiso. Vanaf het busstation zijn we gaan lopen naar het hostel. Meestal ben ik goed voorbereidt en heb ik mijn maps.me gedownload en al, maar dat was nu niet het geval. Gelukkig was mijn medereiziger zo aardig om met mij mee te lopen naar mijn hostel (was allemaal dicht bij elkaar). Het leuke aan Valparaiso is dat het uit twee delen bestaat. Een deel beneden en een deel boven. Dat betekent dat er heel veel trappen te beklimmen zijn voordat je boven bent, en was dit nou net de plek waar het hostel zich bevond. 2km lopen met een backpack op je rug vond ik al een uitdaging (nou ik is die van mij ook wel asociaal zwaar) laat staan met je backpack AL die trappen op! Zo had ik vroeg in de ochtend al wel heel wat krachttraining gedaan. Eenmaal bij het hostel heb ik 20 min tot een half uur aan staan bellen en op de deur staan kloppen. Ik voelde mij enorm schuldig, maar wilde wel echt naar binnen zo om 6 uur in de ochtend. Uiteindelijk is iemand wakker geworden en kon ik mij nestelen op de bank. De eerste dag heb ik gelijk de walking tour gedaan in de stad. We zijn langs heel veel streetart gegaan en hebben heel veel informatie gekregen over de artiesten, verhalen achter de werken, cultuur en geschiedenis. Valparaiso is echt een hele interessante stad met veel geschiedenis, bij elkaar is het ook een beetje een bij elkaar geraapt zooitje van van alles, maar daar klopt het. Ik heb er erg van genoten om hier rond te lopen, op elke hoek van de straat, op elke muur staat wel een schilderij. De ene nog mooier dan de ander. Terwijl ik richting mijn hostel liep, liep ik Tim tegen het lijf. Samen hebben we wat gegeten en een biertje gedronken in de brouwerij van Valparaiso. Chili is een wijnland, maar ook een land waar ze heel trots zijn op het bier en hier dan ook volop van genieten. 
De volgende dag heb ik nog wat rondgewandeld en rond een uurtje of 14.00 had ik alles gezien en gedaan wat ik wilde zien en doen en besloot ik naar Santiago te gaan. De reis van Valparaiso naar Santiago is 2 uur, niets vergeleken met alle andere busritten. Tim ging fietsend naar Santiago en we hadden afgesproken elkaar daar weer ergens te zien. 

De eerste dag in Santiago heb ik de walkingtour gedaan. Ik weet niet of je die in Nederland hebt eigenlijk, maar als dat zo is ga ik ze allemaal lopen. Dit is een hele leuke, gezellige en gemakkelijke manier om een stad te leren kennen en echt toffe tips te krijgen voor dingen om nog te zien en doen. Ik zou het iedereen aanraden! Naast de walkingtour ben ik de Cerro Santa Lucia opgelopen, als voorproefje op de Cerro San Cristóbal. Deze stond ook op mijn planning voor die dag, maar ik had al 15km gewandeld en het was behoorlijk bewolkt waardoor ik besloot het te laten voor de volgende dag. In het hostel was op dat moment ook Tim weer en ik had een hele leuke roommate, met zijn drieën hebben we de avond doorgebracht. Van hostel en gratis cocktails naar Duits restaurant (heel veel invloeden van de Duisters hier) en over op het bier. 
Dag twee in Santiago had ik met iemand afgesproken die ik vorig jaar op Bali had leren kennen. Hij komt van Santiago en als een trotse bewoner van deze stad heeft hij mij rondgeleid. We zijn met de skilift omhoog gegaan naar de top van Cerro San Cristóbal en zijn daarna weer lopend naar beneden gegaan. Vanaf boven heb je een super uitzicht over de stad. Je ziet heel veel gebouwen tegen een achtergrond van bergen, met besneeuwde toppen, en voordat je dit alles ziet zie je eerst palmbomen staan. Voor mij een hele gekke combinatie. Ik had nog nooit zoiets gezien en ik stond er erg van te kijken. 

De volgende dag zijn Tim en ik op pad gegaan naar de bus die ons naar Mendoza zou brengen. Ik ben nogal van het regelen en het op tijd zijn ergens, jullie kunnen je voorstellen hoe vrolijk ik was toen we om 9 uur pas weggingen uit het hostel terwijl we de bus van 9.30 uur hadden… Ik was dan ook niet verbaasd dat toen we om 9.29 op het busstation aankwamen, de bus al vertrokken was. Mega balen natuurlijk, een weggegooide 30 euro. Maar goed, als dat het ergste  is wat een backpacker kan overkomen, valt nog best mee. Wij een busticket geregeld voor een bus die een uurtje later zou vertrekken en zo zijn we toch nog in Mendoza aangekomen. Om de grens over te steken van Chili naar Argentinië ga je door de Andes en WAUW! Dat was gaaf!!! Haarspeldbochten, sneeuw, prachtige berglandschappen, echt heel erg mooi! 

In Mendoza aangekomen zijn we eerst ergens Chileens geld gaan halen (ik ben blij weer terug naar Europa te gaan en precies te weten hoeveel wat waard is! Al die verschillende briefjes en waardes en noem maar op…) om vervolgens ergens te gaan eten en natuurlijk wijn te drinken. Mendoza is de wijnstad van Argentinië en daar is iedereen dan ook super trots op. Of de wijnen lekker zijn, absoluut! Na het eten zijn we naar het hostel gegaan waar we allemaal half Nederlanders hebben ontmoet. Iemand uit Peru die in Haarlem had gewoond en iemand uit Brazilië die in Maastricht woonde, wie verzint dat? Engels, Spaans en Nederlands allemaal door elkaar, kortom een goede avond. 
Op zondag is de hele stad uitgestorven. Waar we ook liepen, we zijn nauwelijks mensen tegen gekomen. We wisten ook niet echt wat te doen, omdat alles ook gesloten was. We zijn naar het park gewandeld en dat ik waar we alle mensen vonden. Op zondag gaan alle Argentijnen met campingstoel, matte en frisbee naar het park waar ze de hele dag rondhangen en met elkaar zijn. Ook wij konden het natuurlijk niet laten om te gaan frisbeeën. In lange tijd niet zo sportief geweest! 
Op maandag zijn we een wijntour gaan doen. Trammetje genomen naar de andere kant van de stad, de brouwerij opgezocht, hier door het museum gelopen de (Spaanse) tour gevolgd, waarna we wat wijntjes hebben geproefd. Heerlijk :). Echt heel veel hier hebben we niet gedaan, alleen wat rondgelopen en wijn gedronken, maar dat was genoeg en Mendoza is een leuk, relaxt stadje waar het ook allemaal kan.

Dinsdag ben ik in de bus gestapt naar Buenos Aires. Dit was weer eens een lange rit van 10 uur. Aangekomen bij het busstation (dit keer op tijd) kwam ik tot de aangename verrassing te staan dat ik een mega luxe stoel had geboekt (wat me eigenlijk nauwelijks iets had gekost). Ik kreeg een hele maaltijd, thee en koffie en ze speelde zelfs bingo in de bus ter entertainment! Haha, ik lag dubbel. Jammer genoeg geen prijzen gewonnen, ik kon het iets wat lastig volgen met de getallen die natuurlijk in het Spaans opgenoemd werden. 
In Buenos Aires op de metro gestapt naar het hostel. Ik heb drie dagen geslapen in een heel huiselijk hostel wat heel fijn was. Twee dagen rondgelopen door deze enorme stad. Ik zou mezelf natuurlijk niet zijn als ik niet opzoek zou gaan naar de kleurtjes en streetart. Dan moet je in La Boca zijn, hier is het niet alleen heel kleurrijk maar ook nog eens erg beweeglijk. Daar bedoel ik mee dat hier Tango wordt gedanst en iedereen een kijkje komt nemen om mensen te zien dansen. 
Twee walkingtours gedaan, een tour over de Cementry van Recoleta. Dit was heel erg interessant en mooi! Het is een enorme begraafplaats in het midden van Recoleta waar allemaal huisjes/ monumenten staan waar alle kisten in gezet worden. Heel bizar, zoiets kende ik alleen van the Vampire Diaries. Tijdens de tour hebben we heel veel mooie, lieve en creepy verhalen over de vele families gehoord die hier begraven zijn. Van historische verhalen over Argentinië, gestolen lichamen die uiteindelijk terecht zijn gekomen op de juiste plek,  tot de meest gekke liefdesverhalen. 

Een dag gegeten in het hostel met alle gasten, wat erg lekker en gezellig was. De laatste dag tijdens de laatste walkingtour ontmoette ik een meisje uit Engeland, Eve, met wie ik de rest van de dag ben opgetrokken. Na de tour zijn we naar het Bellas Artes museum geweest, wat erg mooi was. Allerlei kunst hangt daar, ook Rembrandt en Van Gogh heb ik alvast voor vertrek naar huis weer even gezien. 
Ik had nog geen Argentijnse steak gegeten en dat ik wel iets wat je moet doen als je daar bent. Samen met Eve een enorme steak besteld, friet, salade en natuurlijk wijn (uit Mendoza). Heel veel gekletst over van alles en nog wat, ik had mijn reis niet beter kunnen afsluiten dan met dit heerlijke eten en het goede gezelschap. We konden het wel goed vinden samen, dus ook wel gek om dan weer gelijk gedag te zeggen. Ook dat hoort bij het backpacken. 

Gister nog even lekker ontbeten in het hostel, al mijn spullen bij elkaar gepakt om de taxi naar het vliegveld te nemen. Gelukkig een stoel gekregen en dat is dan ook de plek waar ik nu dit laatste verhaal schrijf. Over een paar uur ben in weer in Nederland. Het voelt dubbel. Ik heb zo genoten van het reizen, al het plezier, nieuwe mensen leren kennen, andere culturen, noem maar op! Ik zou nog best even door kunnen gaan, maar tegelijkertijd is het ook genoeg zo voor nu en ben ik heel erg blij en gelukkig met het feit dat ik al jullie mooie, lieve gezichten heel heel snel weer zie. 

Dé vraag: ‘Ben je veranderd?’ Antwoord: Ik heb geen idee, ik heb heel veel mooie dingen geleerd, gezien en gedaan en heb mij super gelukkig gevoeld en ik voel mij op dit moment misschien wel anders. Misschien dat ik wat sterker ben geworden (figuurlijk maar zeker ook letterlijk. Voor degene die het leuk vinden om te weten, na 5 maanden weg in zomer én winter weegt mijn backpack 19,5kg!! Het volgende backpack avontuur is ergens waar het altijd lekker weer is en ik nauwelijks kleren nodig heb, dat gaat me toch een hoop gewicht (en energie) schelen). Maar ben ik veranderd? Nee, ik ben nog steeds dezelfde Annejes maar dan met meer avontuur- en levenservaring en daar ben ik super dankbaar voor. 

Tot heel snel! Liefs, Annejes 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

1 Reactie

  1. Miep Vonk:
    12 augustus 2018
    Snel tot ziens!