We ❤️ Aruba

Lieve allemaal,

Vorige week zijn we aangekomen op het prachtige Aruba. We hebben nog nooit een vlucht gehad die zo voorspoedig verliep. We gingen 10 minuten voor de planning de lucht in en stonden voor we het wisten weer op de grond. Dit keer geen ellendig lange rij voor de stempel, zo zaten we binnen no time in de taxi. 
We hebben de afgelopen week in een super kamertje gezeten. Heel gezellig, leuk en met alles wat we nodig hadden. Hele vriendelijke eigenaars waar we ons welkom bij hebben gevoeld. Na de backpacks een plekje te hebben gegeven zijn we Aruba gaan verkennen. Zoals ook in Suriname zijn we op onze eerste dag al het I ❤️ beeld tegengekomen en hebben we gelijk onze fotoshoot kunnen houden. We hebben ergens zitten lunchen met uitzicht over de haven. In de avond hebben we heel lui een soepje gehaald bij de Chinees om de hoek en dit opgesmikkeld in ons hemelse bed. 

Dinsdag zijn we meteen op ontdekkingstocht naar het strand gegaan. Deze eenmaal gevonden, handdoekjes uitgeslagen, kleding uit, zonnebrand op en plonzen in de zee. Heerlijk!! Op en top genieten. We hebben de hele dag een beetje rondgehangen op het strand, zijn wat rond gaan lopen en hebben ons verbaasd over alle grote hotels (en de vele toeristen). We zijn terug naar huis gegaan, hebben ons omgekleed en hebben de bus genomen naar de meer toeristische kant van het eiland bij Palm Beach. Hier hebben we heerlijke tapas gegeten en wijn gedronken om vervolgens even te kijken wat er te doen was in de barretjes. Hier begint het nachtleven om 21/22 uur en het gaat door tot een uurtje of 1. Heel anders dan de afgelopen maanden in Suriname. 

Woensdag zijn we wat later gestart. Ik heb vanaf Suriname al witte vlekken op mijn gezicht en mama was zo lief geweest even met een (zeer charmante..) foto langs de apotheek te gaan. Zodoende belandt bij de huisarts op Aruba. Drie maanden in de zon gezeten, hard gewerkt aan mijn kleur om vervolgens een pigment-etende schimmel op te lopen… crèmes gekregen voor de vlekken die ik de komende periode lekker mag smeren, joepie. Gelukkig heb ik er geen last van en is het alleen niet zo mooi. Ik hoop wel dat het snel wegtrekt, Annika schrikt nog steeds van me als ze me ziet. Na het (dure..) doktersbezoek zijn we op de bus gestapt naar Baby Beach. Dit vonden wij nog prachtiger en leuker dan het strand waar we de dag daarvoor hadden gezeten. Een prachtig plekje waar naast een zeeschildpad hebben gezwommen! Heel erg gaaf. Op de terugweg naar huis hebben we eerst nog een stop gemaakt bij een Italiaan en hebben we heel romantisch samen pasta gegeten en zijn we daarna naar de film geweest. Hier was de film nog weer goedkoper dan in Suriname, dat kan toch bijna niet?! Waarom is dat in Nederland toch zo duur? De wandeling van de bioscoop naar huis was jammer genoeg niet zo geslaagd, daar begon ik mij niet lekker te voelen. Ik zal jullie alle details besparen, de drie dagen die daarop volgde heb ik ziek op bed gelegen. 
Veel over deze dagen kan ik niet vertellen. Annika is wel op stap geweest. Ze is naar het California Lighthouse geweest, heeft daar een beetje gesnorkeld en genoten van de zee en het strand. Ze heeft de hooiberg beklommen en nog een duik genomen in de zee. Natuurlijk had ze de camera mee en de go pro die we nog hebben kunnen lenen en zo heb ik toch ook dit stukje van Aruba mee kunnen krijgen. Gek om zo samen op vakantie te zijn en niet alles samen gezien te hebben, maar goed ik was ook echt helemaal niets waard. 

Zondag was ik dan wel weer beter en hebben we een auto gehuurd voor twee dagen. We zijn naar het Arikok National Park gereden en hebben hier al het moois van het park kunnen zien. We hebben het gevoel gehad dat we ergens in de woestijn zaten en dat we de familie Flinstone gingen opzoeken. Echt prachtige natuur en hele mooie uitzichten over de zee. Je kijkt uit naar niets anders dan water en het voelt alsof je ergens op het eind van de wereld staat. Binnen Arikok heb je verschillende grotten en plekjes te bezoeken. Deze zijn we natuurlijk allemaal afgegaan. De Natural Pool ligt ook in Arikok. Om hier te komen heb je een 4x4 bak nodig, komen wij aan met onze luxe personenwagen. Gelukkig konden we wel het stuk lopen, wat we dan ook gedaan hebben. 40 minuten lang loop je ergens waarvan je denkt dat je de eerste bent die het ontdekt. Geen mens om ons heen, helemaal alleen op de wereld. Tot je bij de Natural Pool bent en daar de mensenmassa ziet staan. De pool op zich was wel mooi en tof maar de tocht ernaartoe was toch wel het gaafst. 
We hadden gehoord van een jongen die in hetzelfde appartement sliep dat zondag de avond was om te gaan stappen op Aruba. Nou, dat moeten we wel even gaan bekijken dan natuurlijk. We hebben een hele leuke gezellige avond gehad en heerlijk gedanst. 

Gister onze laatste dag gehad. We hadden nog de auto en daar hebben we goed gebruik van gemaakt. We zijn naar Alto Vista Chapel gereden, wauw! Weer een prachtig plekje, lastig te omschrijven. Na een kaarsje te hebben aangestoken zijn we doorgereden naar de Donkey Sanctuary waar we geknuffeld hebben met 130 ezels. Hierna doorgereden naar San Nicolaas waar we de street arts hebben bewonderd en onze eigen art natuurlijk ook even hebben moeten maken door er mooi bij te gaan staan (zie foto’s). De laatste duik bij Baby Beach en daarna bij Palm Beach onze laatste maaltijd aan het strand gegeten. Hierna nog een dansje gewaagd om de volgende dag een beetje brakker dan bedacht wakker te worden. 

Vandaag hebben we onze backpack ingepakt. Annika heeft ook geprobeerd de boel te structureren in de backpack wat zorgde voor grappige situaties. Ik ben benieuwd hoe lang ze het zo gaat volhouden. Samen houden we het nog zeker wel vol en we kunnen niet wachten om in Lima te zijn. We moeten zo alleen nog even een hostel boeken.. Ach komt allemaal wel. Laat het backpacken maar beginnen! 

Dikke knuffels van de -nu dan echt backpackende- Annika en Annejes